Kwestie związane z usunięciem drzew reguluje ustawa o ochronie przyrody.
Zasadą jest, że usunięcie drzewa lub krzewu z terenu nieruchomości lub jej części może nastąpić po uzyskaniu zezwolenia wydanego na wniosek:
1) posiadacza nieruchomości – za zgodą właściciela tej nieruchomości;
2) właściciela urządzeń służących do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz innych urządzeń podobnych nie należących do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa – jeżeli drzewo lub krzew zagrażają funkcjonowaniu tych urządzeń.
Zezwoleniem objęta została wycinka – przykładowo – drzewa lub krzewu na obszarach objętych ochroną krajobrazową w granicach parku narodowego albo rezerwatu przyrodniczego a także drzewa w pasie drogowym drogi publicznej.
Wspomniana na wstępie ustawa przewiduje jednak szereg wyjątków, dzięki którym uzyskanie zezwolenia organu administracyjnego nie jest konieczne. Właściciel nie potrzebuje zezwolenia na usunięcie, przykładowo:
- krzewów rosnących w skupisku o powierzchni do 25 m2,
- krzewów owocowych, z wyłączeniem rosnących na terenie nieruchomości lub jej części wpisanej do rejestru zabytków lub na terenach zieleni,
- drzew, których obwód pnia na wysokości 5 cm nie przekracza: a) 80 cm – w przypadku topoli, wierzb, klonu jesionolistnego oraz klonu srebrzystego, b) 65 cm – w przypadku kasztanowca zwyczajnego, robinii akacjowej oraz platanu klonolistnego, c) 50 cm – w przypadku pozostałych gatunków drzew.
Gdy obwód pnia drzewa przekracza wyżej wskazane wartości, ustawodawca wymaga od posiadacza nieruchomości wcześniejszego zgłoszenia do urzędu zamiaru usunięcia drzewa.
W razie wątpliwości, czy planowane usunięcie drzewa wymaga uzyskania zezwolenia lub zgłoszenia do właściwego urzędu, warto poradzić się prawnika, ponieważ kary pieniężne za nielegalne usunięcie lub zniszczenie drzewa z nieruchomości są nadal dotkliwe.