Zasady pochówku i utrzymania grobów na cmentarzach regulują przepisy ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych.
Regułą jest, że grób nie może być użyty do ponownego chowania przed upływem lat 20 (art. 7 ust. 1 wspomnianej ustawy). Po upływie lat 20 ponowne użycie grobu do chowania nie może nastąpić, jeżeli jakakolwiek osoba zgłosi zastrzeżenie przeciw temu i uiści opłatę, przewidzianą za pochowanie zwłok. Zastrzeżenie to ma skutek na dalszych lat 20 i może być odnowione. Powyższe oznacza, że nie wystarczy sam sprzeciw rodziny pierwotnie pochowanego zmarłego wobec usunięcia nagrobka, konieczne jest także uiszczenie stosownej opłaty prolongacyjnej. Opłata ta jest uiszczana na podstawie umowy z włodarzami cmentarza. Co ważne, kontrakt może przewidywać dłuższe terminy rezerwacji przestrzeni gruntowej na cmentarzu.
Warto pamiętać o tym, że grunt pod nagrobkiem nie jest własnością rodziny zmarłego, stąd konieczność opłacania miejsca pochówku na przyszłość.